laing, olivia

A dazzling investigation into loneliness, art and the modern city - 'A fierce and essential work' Helen Macdonald

A captivating exploration of alcoholism and literature by the author of The Lonely City; 'beguiling, beautifully written . . . brilliant and original'

An odyssey along the banks of the River Ouse, from source to sea, by the Sunday Times bestselling author of The Lonely City and Crudo

A blisteringly funny and remarkably tender debut novel from Olivia Laing, one of the finest non-fiction writers of her generation.

Wat betekent het om eenzaam te zijn? Hoe gaan we verbindingen aan met andere mensen? Brengt de technologie ons dichter bij elkaar of houdt die ons gev

In ‘Ieder een lichaam’ onderzoekt Olivia Laing wat het betekent om een lichaam te hebben, aan de hand van haar eigen ervaringen en de levens van de m

'Simply one of our most exciting writers’ - Observer 'A free-wheeling and joyful exploration of the works and lives of a range of artists and thi

‘A free-wheeling and joyful exploration of the works and lives of a range of artists and thinkers who brought libidinal and creative energy together w

Olivia Laing, prize-winning, bestselling author of The Lonely City and Crudo, returns with a career-spanning collection of essays on the power of art

Geld als water is een meedogenloze en soms duister grappige roman over het geweld dat kapitalisme teweegbrengt. In een ingenieuze stijl en met briljan

A la mort de Rita, surnommée "l'Abuela" , sa petite-fille hérite de l'intrigante commode qui avait jadis nourri toute sa curiosité et son imagination

A blisteringly funny and remarkably tender debut novel from Olivia Laing, one of the finest non-fiction writers of her generation.

In ‘Ieder een lichaam’ onderzoekt Olivia Laing wat het betekent om een lichaam te hebben, aan de hand van haar eigen ervaringen en de levens van de m

Wat betekent het om eenzaam te zijn? Hoe gaan we verbindingen aan met andere mensen? Brengt de technologie ons dichter bij elkaar of houdt die ons gev

Marseillette, 1977. Dans le café qui l'a accueillie, étouffée, puis révélée, Carmen pleure sa nièce chérie. À plus de quarante ans, elle se rappelle

»Ich habe mehr Privilegien, als es je eine Person in meiner Familie hatte. Und trotzdem bin ich am Arsch. Ich werde von mehr Leuten gehasst, als meine

'I will go wherever she takes me. A phenomenal book' DAISY JOHNSON 'A brilliant, scalding novel ... sharp, intricately layered, impossible to forget'